Junga „Odpowiedź Hiobowi” (i prof. Ziemińskiemu)

Impulsu do przypomnienia (słabo w Polsce znanej, chociaz tlumaczonej) Odpowiedzi Hiobowi C. G. Junga dostarczyła medialna dyskusja wokół książki Artura Nowaka i Ireneusza Ziemińskiego Chrześcijaństwo. Amoralna religia, która (jak można się było spodziewać) trafiła na listy bestsellerów po tym, jak ją środowiska katolickie histerycznie oprotestowały. W przeciwieństwie do mnie (chociaż protestów nie popieram) wielu recenzentom, w tym religioznawcy i profesorowi teologii, Tomaszowi Polakowi, książka bardzo się podoba. Uważamy ją za „działającą”, tzn. sądzimy, że jest ona impulsem do solidnego przyjrzenia się wielu kwestiom religijnym wynikającym z posługiwania się narracjami powołującymi się na owo przesłanie Jezusa.*

Sprawdzamy

Już sam tytuł książki* dla żarliwych katolików staje się wyzwaniem do „czynnej obrony” swojej wiary. Z moich doświadczeń wynika, że im ta wiara słabsza i z przyzwyczajenia wynikająca, tym obrona jest widoczniejsza i bardziej teatralna. Tak też i teraz zebrała się w proteście przed wydawnictwem grupa obrońców chrześcijaństwa. A chodzi o wywiad-rzekę Artura Nowaka (prawnika i publicysty, znanego już z innych książek o katolicyzmie) z Ireneuszem Ziemińskim, profesorem Instytutu Filozofii i Kognitywistyki Uniwersytetu Szczecińskiego oraz – co warto podkreślić – absolwentem, a następnie doktorem habilitowanym na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, oraz laureatem Nagrody im. Józefa Tischnera.