COŚ (cz. 7)

„Coś” – to taki fragment wymyślonej nierzeczywistości, który ma trochę wyjaśniać rzeczywistość.

W ostatnim odcinku tego cyklu nawiążę do sztucznej inteligencji, która już się niecierpliwi, depcze nam po piętach, pragnie kreować i wyjaśniać wszystko. Bez wątpienia będzie również tworzyła warunki dla powstawania koncepcji religijnych. Skoro jest to ważne dla człowieka, to nie ma powodu, aby owa, ów, owo… Al, nie postawiła, postawił, postawiło się w roli CZEGOŚ/KOGOŚ cechującego się wszechmądrością, wszechmocą i nieśmiertelnością.

Nieśmiertelność cybernetyczna w perspektywie teologii

„Wzorcowe” podejście do definiowania umysłu (o którym była mowa w cz. 1) choć stosowane przez materialistów, ma silne podteksty religijne. Daniel Crevier argumentuje, że istnieje możliwość przeniesienia umysłu z jednej formy istnienia na inną, ponieważ byłoby to bliskie doświadczeniu śmierci i zgodne z tradycją judeochrześcijaństwa mówiącą o bliskim związku umysłu i ciała. Tym samym zdaje się wręcz sugerować zgodność chrześcijańskiej eschatologii z możliwością stopniowego i ostatecznego zastępowania komórek mózgowych obwodami elektronicznymi o identycznych funkcjach wejścia-wyjścia.*